Bądź zmianą, którą pragniesz ujrzeć w świecie. – Mahatma Gandhi
Nr 7 to ostatnie papierowe wydanie Torebki jakby Damskiej; pisma, które było integralną częścią projektu Siła Bezsilnych – system wzajemnego wsparcia w ramach kręgu kobiet. Brak druku nie oznacza jednak, że nasz głos ucichnie! Wszystkie dotychczasowe artykuły znajdziesz właśnie tutaj – na blogu Fundacji tutaj też będą się pojawiać kolejne wpisy. Więc jeśli lubisz czytać „Torebkę…” – zostań z nami. A kto wie, może znajdzie się kolejny projekt lub dobrzy ludzie, którzy pomogą nam w pokrywaniu kosztów wydruku? Nie wykluczamy – z nadzieją czekamy, co nam przyszłość przyniesie. To nie jest jednak czas pożegnań, a podsumowań. Bo taki jest ten 7 Nr „papierowej” Torebki jakby Damskiej. Zebrane zostały w nim najważniejsze kwestie, jakie pojawiały się w pracy z kobietami w czasie 2 lat trwania projektu. Praca ta dała nam bowiem obraz tego, w jakim punkcie jesteśmy, co o sobie wiemy, a co jest tajemnicą, której nie dopuszczamy do swojej świadomości? Z czym sobie radzimy, a z czym mam kłopot? To oczywiście pewne uproszczenie, bo przecież kobiety, które w tym czasie z nami były, są bardzo różne, niemniej z tych spotkań wyłaniają się pewne wzorce.
O czym więc jest ten 7 numer Torebki jakby Damskiej? O tym, w co uczestniczki projektu włożyły najwięcej pracy, by móc powiedzieć, że wierzą w zmianę. Podzielimy się tym, by jak najwięcej osób także mogło wypowiedzieć te słowa do siebie. Na początek o tym, kiedy potrzebujesz doraźnej pomocy psychologicznej, a kiedy terapii. Okazuje się, że wielu osobom terapia jawi się jako „niepotrzebne babranie się w przeszłości”. Pamiętam, jak na jednym z pierwszych spotkań padło pytanie: czy nam to jest potrzebne, czy to w czymś pomoże, że sięgniemy teraz do tych traumatycznych wspomnień? Cierpliwie wraz z Bożeną wyjaśniałyśmy tej, a potem każdej kolejnej grupie, dlaczego w pewnych sytuacjach jest to jedyna droga do zmiany. Wszystkie uczestniczki mierzyły się z pytaniem – czy jestem w stanie skupić na sobie swoją uważność? Czy wiem, co czuję? Jeśli nie, to czy mogę zadbać o siebie, czy jest to niemożliwe? Wspólnie przechodziłyśmy drogę uświadamiania sobie odczuć z ciała, emocji, potrzeb i przekonań na temat siebie, innych ludzi, życia. Bo przecież nie po to poznajemy siebie, by zatrzymać się na zobaczeniu swoich niedostatków, robimy to po to, by w końcu siebie pokochać. Paradoks, ale zobaczysz, że bez pokochania siebie jakakolwiek pozytywna zmiana nie jest możliwa. W 7 nr docieramy też do trudnego tematu, nawiązującego do tego, co nam zrobiły i wciąż robią przekonania, jakie wykształciliśmy we wczesnym dzieciństwie. Jak postrzegamy w ich kontekście swoją rolę w relacjach? Dlaczego tak często, nie zdając sobie z tego sprawy, jesteśmy ofiarami lub sprawcami przemocy? Przeczytamy między innymi o tym, czym jest przemoc, jakie są jej rodzaje i gdzie szukać pomocy? Do tego inspirujący do poszukania w sobie talentów i opowiadający o terapeutycznej roli pasji tekst Ani Łyszczek, która zaczyna z nami współpracę, oraz garść naszych standardowych polecajek i umilaczy. Mamy nadzieję, że lektura tego (7) numeru da Ci poczucie satysfakcji, inwestycji w siebie i rozwoju. Jeśli czujesz, że dojrzewasz do tego, by lepiej zaopiekować się sobą, zapraszamy do Fundacji Zielone Pojęcie. Na naszej stronie WWW znajdziesz informacje o aktualnych wykładach i warsztatach, możesz także zaproponować interesującą Cię tematykę. Twórz z nami w Cieszynie miejsce, gdzie w bezpiecznych warunkach można zrobić krok w stronę zmiany.
Katarzyna Wojciechowska
Projekt „Siła bezsilnych – system wzajemnego wsparcia w ramach kręgu kobiet”
Projekt finansowany przez Islandię, Liechtenstein i Norwegię z Funduszy EOG w ramach Programu Aktywni Obywatele – Fundusz Regionalny
Budżet projektu to 101 641,91 euro
